Haptonomie gaat over ons tastzintuig, ons voelen en ons gevoelsleven. Rechtstreeks voelen doen we via het tastzintuig dat overal aanwezig is in onze huid. Dat is als het ware de poort naar het voelen en het voelend contact.

We kunnen zeggen dat we lekker of niet lekker in ons vel zitten, want dat vel van ons kan soepel aanvoelen maar soms ook heel strak staan. Binnen de haptonomie gaan wij ervan uit dat lichaam, ziel en geest met elkaar verbonden zijn en dat zij elkaar voortdurend beinvloeden. Een soepel lichaam betekent meestal dat er een balans is tussen ons voelen en ons denken.

Maar ons lichaam kan ons ook het verhaal van disbalans vertellen, van uitputting, angst, moeheid, rouw, verdoving, blokkering, afgesloten zijn, volhouden enzovoort.

Door affectief (dus niet alleen efficient) aangeraakt te worden op onze huid kan ons onderliggend voelen gewekt worden en ons lichaam weer verzachten. Meestal verhelderen we dan ook weer in ons hoofd. Binnen de haptonomie werken we met affectieve aanraking, gesprek en soms ook met oefeningen.